Geert Bosma
De eerste tien jaar uit de tijd van Geert Bosma en zijn gezin laten foto’s weinig veranderingen zien. Een mooi moment is het plukken van voorjaarsbloemen in het grasperk voor de vleugelnoot. Het is goed te zien dat de paden verdiept liggen.
De Krokusjes lijken talrijker geworden en uit overlevering is bekend dat hij de stinzenplanten een warm hart toedroeg. Onder zijn beheer zijn ze in aantallen en soorten enorm toegenomen. Aan het einde van de jaren zestig zien we veranderingen. Het is de tijd dat er meer belangstelling komt voor natuur- en heemtuinen en stinzenplanten. Zo ook bij Geert Bosma. Hij was bewonderaar van Louis le Roy die propageerde om de natuur in tuinen zoveel mogelijk haar gang te laten gaan. Toen de grote vleugelnoot omwoei bij een zware storm in 1972 liet Bosma de boom dan ook liggen. Doordat de boom opnieuw wortel schoot en over de hele lengte van de boom weer opgroeide is het een unieke monumentale boom geworden.
En een foto uit het begin van de jaren zeventig toont dochter Romkje in een bloeiende wildernis. In 1987 wordt de tuin uitgebreid met een bosje aan de westzijde door aankoop van gemeentegrond en ook hier gaan Winterakonieten, Sneeuwklokjes, Holwortel en andere stinzenplanten welig tieren. ‘Bosma’s tún’ met haar rijkdom, zoals beschreven staat in een boekje dat Monumentenzorg Leeuwarderadeel in 2011 uitbracht, werd wel een sprookjestuin genoemd.
