Overslaan en naar de inhoud gaan

Stinzenflorajournaal jrg.2 nr.5: Het raadsel van de Wilde (Wijnberg-, Bos-) Tulp

Celle, Schlosspark, buitenring gracht, bostulp op solitaire plek bij het water. 19 april 2022

Het raadsel van de Wilde (Wijnberg-, Bos-) Tulp

28 april 2022 
Tekst: Willem van Riemsdijk
Foto's: Trudy van Riemsdijk-Zandee (tenzij anders vermeld)


De ‘Keningin fan de Stinzeblomkes’ kent vele namen. In het Fries de Wylde Tulp en in het Nederlands de Bostulp, Frans Tulipe sauvage (Wilde Tulp) of Tulipe de vigne (Wijngaardtulp), Duits Weinbergtulpe. Net zo als er diversiteit in naamgeving is, is er diversiteit in plekken waar zij groeit en kan de mate van bloei ook enorm variëren. Van zeer rijke bloei tot alleen maar blad.

Anastasia Stefanaki, artikel Greenity magazine, 25 maart 2022.

Recent is er op ons verzoek uitgebreid onderzoek gedaan door dr. Anastasia Stefanaki van de Wageningen Universiteit/ Naturalis naar de geschiedenis van de introductie van deze plant, nu bekend als Tulipa sylvestris, in NW-Europa en naar de genetische variatie. Genetische verschillen en overeenkomsten tussen oude herbaria exemplaren, exemplaren van historische parkachtige terreinen in Europa en diverse in het wild voorkomende exemplaren rond de Middellandse zee, waar de plant van nature voorkomt, worden onderzocht.

Celle, Französischer Garten, Knikkende vogelmelk tussen dichtbladerdak van de Bostulp. 19 april 2022.

Celle, Duitsland

Duitse onderzoekers (Kaiser en Müller, 2019; Wohlgemut en Kaiser, 2008) hebben gekeken naar het percentage van de planten dat in bloei komt afhankelijk van de standplaats van de plant in de gemeente Celle. Celle is een plaats ten noorden van Hannover met een rijke historie. Recent hebben wij Celle bezocht. De bloei in Celle is dit jaar duidelijk een stuk later dan in Nederland en de meeste tulpen waren tijdens ons bezoek op 19 en 20 april 2022, dan ook nog in knop.  

In Celle zijn diverse historische parken, begraafplaatsen en uiterwaarden waar de plant al van oudsher voorkomt. De plant is mogelijk in de 17e eeuw in Celle bij de aanleg van het oudste park, de ‘Französischer Garten’, geïntroduceerd. Er is mij geen tweede plaats bekend waar zoveel Bostulpen groeien op zo veel locaties die relatief dicht bij elkaar liggen. De meeste planten komen voor in vlak grasland in de lokale parken. In deze situatie kunnen de planten zich sterk vermeerderen. Dit uit zich in een heel dicht bladerdek op de grond. In zo’n situatie met een grote dichtheid aan planten is het percentage van de planten dat in bloei komt gemiddeld extreem laag, namelijk ca. 1 %. 

Het hoogste percentage bloeiende exemplaren komt voor wanneer de planten op een grastalud staan dat idealiter op het zuiden is gericht. Planten die in een bloembed groeien kunnen ook rijk bloeien net als planten die op een zonnige plek aan de rand van struiken groeien.

Een andere waarneming is dat planten aan de voet van een boom op het zuiden gericht relatief rijk en vroeg bloeien. De grondsoort in Celle is vrij zandig maar wel vrij rijk aan nutriënten en de grond is niet zuur.

Een andere waarneming is dat planten aan de voet van een boom op het zuiden gericht relatief rijk en vroeg bloeien. De grondsoort in Celle is vrij zandig maar wel vrij rijk aan nutriënten en de grond is niet zuur.
Een biotoop dat ook in Celle en omgeving voorkomt zijn de uiterwaarden van de rivieren de Aller en de Fuhse die beide door Celle stromen. Stroomafwaarts tot wel 30 kilometer voorbij Celle komen Bostulpen voor in de uiterwaarden van de Aller.

Inmiddels komt de plant verwilderd voor in de uiterwaarden van beide riviertjes. Men denkt dat de verspreiding van de plant  via de bolletjes is gegaan. Het is echter ook denkbaar dat dit via zaad van de Bostulp is gegaan. In dat geval is de verspreiding wellicht te vergelijken met die van de Kievitsbloem die in Duitsland, Engeland en Nederland lokaal veel voorkomt in uiterwaarden van enkele rivieren. Voorwaarde voor verspreiding via het water is dat de plant zich kan vermeerderen in het milieu van de uiterwaard.

Verschillende biotopen

De plant groeit en bloeit echter op zeer diverse plaatsen en het is niet eenvoudig om een meer algemeen geldend inzicht te geven wat de groei en bloei bepaalt. We kennen ook de nodige andere locaties in binnen- en buitenland waar de Bostulp voorkomt.

In diverse wijngaarden in Europa komen van oudsher Bostulpen voor. Deze plant is daar een soort onkruid en is dan ook op de meeste plekken al lang geleden uitgeroeid. Waar de plant beschermd is kan de plant rijk bloeien. In deze wijngaarden wordt geregeld grondbewerking toegepast. De indruk bestaat al langer dat verstoring in de grond de bloei bevorderd net als een zonnige locatie en de warmte van de zon.

Ik zal hier een aantal situaties bespreken aan de hand van een of meer foto’s van elk biotoop, met als doel meer inzicht te krijgen in de omstandigheden die de groei en bloei van de Bostulp bepalen.

In Friesland komt de plant vooral voor op bodems die redelijk wat klei bevatten. Omdat ze in Celle op zandige grond voorkomt is de zwaarte van de grond, meer of minder klei, kennelijk niet bepalend voor het succes van de Bostulp.

Bostulp, Rypsterdyk, Marsum. 12 april 2022.

Biotoop Grastalud

We zullen hier enkele voorbeelden van een dergelijk biotoop laten zien
Langs de Rypsterdyk bij Marsum groeien en bloeien de Bostulpen uitbundig over een lengte van ca. 500 meter op het grastalud van de sloot. De grond is vrij zandig en de oriëntatie is op het zuiden.

Bostulp, Rypsterdyk, Marsum. 12 april 2022.

Mogelijk dat de weerkaatsing van het zonlicht op het water van de sloot ook positief bijdraagt aan het floreren van de Bostulp op deze locatie. Even verderop richting Menaam/Dronryp komt nog een tweede plek van Bostulp voor langs deze weg. Het is een vrij voedselrijk biotoop en het gras wordt geklepeld, dat wil zeggen dat het gras wordt verpulverd en blijft liggen na het maaien.

Op Martenastate (Koarnjum), Dekema State (Jelsum) en Epema State (Ysbrechtum) staat de Bostulp op diverse plekken. Het grastalud langs een sloot komt op alle genoemde state terreinen voor. De Lindelaan die naar het voormalige koetshuis van Dekema State gaat heeft een zeer fraai talud bij de sloot waar de Bostulp mooi combineert met de Knikkende vogelmelk en de gele anemoon.

Celle, Hehlentorfriedhof, Bostulp knoppen, bijna in bloei in perk aan de rand. 20 april 2020.

Biotoop Bloembed

Wanneer de Bostulp in een geschikt bloembed staat worden de planten vaak groter dan op andere locaties en kan hij ook rijk bloeien. De grond zal in het algemeen redelijk vruchtbaar zijn en een vrij losse structuur hebben.

‘Tulipe de Vigne’, Poligny 2011. Foto: Willem van Riemsdijk

Biotoop Wijngaard

Er zijn prachtige voorbeelden van zeer rijke bloei van de Bostulp in wijngaarden waar de plant beschermd is. We laten hier het voorbeeld zien van een wijngaard in Poligny. De grondbewerking, die zorgt voor losse grond, een warme zonnige helling  en de bodemvruchtbaarheid zijn vermoedelijk allemaal positieve factoren voor de groei en bloei van de Bostulp.

Celle, Französischer Garten. Aanleg ca. 1700, herinrichting park in landschapsstijl ca. 1850. Blad Bostulp, blauwe Scilla siberica. 29 maart 2022.

‘Haren op een hond’

Soms komt de Bostulp voor in een enorme dichtheid, de bladeren van de plant staan dan zo dicht ‘als haren op een hond’. In deze situatie komt er vrijwel geen bloei. De vraag is wanneer de plant zich zo ontwikkelt. Wij nemen in onze tuin een aantal van dergelijke plekken waar, die zich al dan niet langzaam uitbreiden. Op een andere schijnbaar vergelijkbare plek staan ze al jaren niet al te dicht en breiden zich daar echter ook niet uit. Er is wel enige bloei. In de Französischer Garten in Celle komt deze situatie veel voor. Echter op sommige plekken is er dan weer wel bloei.

Celle, Französischer Garten, Bostulp, in strook rechterzijde laan parkkant, veel mollen activiteit. 19 april 20220.

Dat kan veroorzaakt worden doordat er recent ‘gerommeld’ is op die plek in de grond. Activiteit van mollen hebben we ook hier en daar waargenomen in Celle. Het idee dat het losmaken van de grond positief is voor de bloei van de Bostulp is een vaak gehoorde suggestie. Er zijn echter genoeg situaties waar geen bewuste verstoring van de grond is en waar de planten toch rijk bloeien. Wellicht zorgt activiteit van bodemorganismen voor voldoende beweging.

Celle, Schlosspark, Bostulp aan de rand van bed met struiken. 19 april 2022.

Biotoop bij struiken

Aan de voet van struiken komt vaker vrij vroege en rijke groei en bloei voor. De grond is hier niet verdicht en de planten staan beschut.

Landgoed Amelisweerd (Bunnik/Utrecht), Bostulp tussen Wilde hyacint en Sneeuwklokblad. 20 april 2021.

Biotoop in bos

Het is opvallend dat de planten soms ook kunnen groeien en bloeien in een bosachtige omgeving. De vraag is welke factoren maken dat dit zo is. De begroeiing zal niet al te dicht moeten zijn om voldoende licht toe te laten.

Celle, wandeling vanaf Heilpflanzengarten naar de stad, Bostulp oever Fuhse.

Biotoop uiterwaard

Langs de uiterwaarden van de Aller en de Fuhse in Celle is de Bostulp verwilderd. Wij vonden een plek waar bramen voorkwamen, blad lag en de grond extreem los was. Waar de bramen waren afgemaaid bloeide de Bostulp rijk.
Het was een beschutte zonnige locatie, voedselrijk, losse grond. Ook groeit en bloeit de plant hier en daar op meer grasachtige stukken in de uiterwaarden.

Celle, Hehlentorfriedhof, Bostulp knoppen. 20 april 2022.

Biotoop begraafplaats

Zowel in Celle als in Ternaard komt de Bostulp voor op een begraafplaats en groeit en bloeit goed. Begraafplaatsen worden bij voorkeur op lichtere grond aangelegd wat het delven van een graf vereenvoudigt. Op het Hehlentorfriedhof in Celle wordt niet meer begraven. Deze plek met mooie oude bomen wordt als een park beheerd.

Bostulp op kerkhof Grutte Tsjerke in Ternaard. 12 april 2022.

Opvallend is dat nabijheid van een grafsteen soms opvallend positief kan werken. Dit zou kunnen komen doordat de steen de warmte van de zon ‘opslaat’ en langzaam weer uitstraalt waarvan de Bostulp vprofiteert. In Ternaard is vrijwel over het hele kerkhof de Bostulp aanwezig en bloeit uitbundig. Dit komt mede doordat de kerkgemeente het beheer van het terrein aanpast aan de behoefte van de Bostulp.

Verwildering

Zoals blijkt uit het feit dat de Bostulp in Friesland op meerdere plekken in bermen verwilderd voorkomt zou je de terechte vraag kunnen stellen of de Bostulp nog wel als Stinzenplant kan worden beschouwd in Friesland. In een artikel van A.J. de Boer in De Levende Natuur, no.  39 uit 1935, blijkt dat de Bostulp toen duidelijk verwilderd was in Ternaard. Er hebben in de buurt van Ternaard diverse states gestaan. Die zouden de bron van deze tulpen kunnen zijn. Deze states waren in 1935 al lang afgebroken. In die tijd dreigde de tulpen de korenakkers te overwoekeren. De tulpen groeiden in Ternaard toen op tuinpaden, in groentebedden, tussen heesters en in het gras. De meeste planten bloeiden niet en men beschouwde het als een lastig onkruid. In het artikel worden meerdere vindplaatsen in Nederland genoemd en de bekende vindplaatsen in Friesland.

Conclusies

Het is moeilijk om algemeen geldende regels te geven over de situaties waarin de Bostulp letterlijk floreert, dat wil zeggen groeit en ook bloeit. Op basis van bovenstaande waarnemingen kom ik tot de volgende voorlopige conclusies.

Grondsoort: Zure zandgrond is niet geschikt. Fijn zand, liefst met enige kalk, redelijk gehalte organische stof en behoorlijk vruchtbaar is wel geschikt net als bodems met een niet al te hoog kleigehalte. De grond moet voldoende beschikbaar kalium en fosfaat hebben. Bij voorkeur heeft de grond een goede kruimelige structuur met een actief bodemleven. Dit laatste vereist voldoende organische stof in de bodem en een regelmatige toevoer van compost en/of Bokashi. Idealiter worden deze producten op het eigen terrein gemaakt op basis van gedurende het seizoen vrijkomend organisch materiaal (maaisel, takken haksel, bladafval etc).

Standplaats: Een zonnige vrij beschutte warme plek heeft de voorkeur. De grond moet echter niet te droog zijn. Een met gras begroeide zonnige zuidhelling bij een sloot of ander water lijkt een vrij ideale plek. 

Enige schaduw hoeft geen bezwaar te zijn, mits de overige factoren vrij optimaal zijn.

Verspreiding zal veelal vooral gebeuren via de productie van nevenbollen. De bollen produceren een soort ‘navelstreng’ waaraan nieuwe bolletjes kunnen ontstaan.

Verspreiding via zaad is echter ook mogelijk. Het zaad wordt pas laat rijp, rond juli, en dan is er vaak al gemaaid en krijgt verspreiding via zaad geen kans.

Helaas is er (te) weinig inzicht wanneer de planten in een grasachtige vegetatie zich wel voortplanten maar niet bloeien, en wanneer ze groeien en bloeien in een dergelijke situatie. Ook is onduidelijk wanneer de bollendichtheid extreem dicht wordt en niet bloeit versus de situatie wanneer de dichtheid een stuk minder is en wel bloeit.

Epiloog

Nu de ‘Keningin fan de Stinzeblomkes’ is afgedaald uit haar paleistuin naar de oevers van de rivier en daar in een harmonische pastorale verkeert onder haar onderdanen, is de vraag of zij deze titel nog mag dragen. Een stinzenplant is in de gebruikelijke definitie een bol- knol- of wortelstokgewas dat niet in het wild voorkomt in de omgeving van de parktuinen waarin zij groeit en bloeit. Of mogen we de verwildering de kroon op haar werk noemen zodat ieder op veel meer plekken kan meegenieten dan alleen binnen de omheining van het groene erfgoed rond states, stinzen en andere fraaie locaties. Voorlopig is de Bostulp in Friesland slechts hier en daar buiten de poort van de state te vinden, en dus noemen wij de Bostulp nog steeds de ‘Keningin fan de Stinzeblomkes’.

Literatuur

Thomas Kaiser en Kim Ivy Müller: Flora der historischen Parkanlagen Celles unter besonderer Berücksichtigung von Tulipa sylvestris L, Festschrift für Prof. Dr. Dietmar Brandes: Erforschung und Erhaltung der Phytodiversität. Braunschweiger Geobotanische Arbeiten 13: 69-82, Februar 2019 

John Oliver Wohlgemuth en Thomas Kaiser: Die Wilde Tulpe (Tulipa sylvestris L.) im Raum Celle. Biotopbindung und Verbreitungsbild eines Neophyten, Braunschweiger Geobotanische Arbeiten, 9: 491-497. März 2008

A.J. de Boer: De tulpen van Ternaard, De Levende Natuur 39: 56-58, 1935