Bokashi uitgestrooid over het stinzenplantenperk voor de Kaukasishe vleugelnoot bij Stinze Stiens.
Op 4 februari 2019 schreef ik de blog ‘De Bodem is de Basis (voor de bollen)’. Daarin beschrijf ik vrij uitvoerig wat Bokashi is en hoe wij daar een begin mee maakten dit jaar. Hieronder geef ik wat meer details over de ervaringen met de Bokashi tot nu toe. Lees verder
© Willem van Riemsdijk
Schlosspark Jever. Bron: website, klik hier.
Het cultuurhistorische fenomeen van stinzenplanten is niet beperkt tot Friesland of Nederland. In sommige delen van Duitsland groeien niet alleen sommige van ‘onze’ stinzenplanten in het wild, maar vormen ook een onderdeel van de tuincultuur. Zowel wat betreft de geschiedenis van deze planten als wat betreft hun huidige voorkomen zijn er diverse interessante terreinen in Duitsland. Deze blog gaat over een beperkt aantal terreinen in Noord Duitsland. Vorig jaar bezochten we de kasteeltuin in Husum en dit jaar de andere terreinen. Lees verder
© Willem van Riemsdijk
Knikkende vogelmelk, Bostulp en Gele anemoon bij Dekema State. Foto: Dekema State.
Als we aan tulpen denken denken we aan planten die al in de 16e en 17e eeuw als cultivars gekweekt zijn en nu onze bollenvelden in het voorjaar in alle kleuren van de regenboog kleuren. Lees verder
© Willem van Riemsdijk
Knikkende vogelmelk bij Stinze Stiens.
In 1992 schrijft Jan Wolkers over zijn passie voor tuinen en de natuur (NRC, 5 juni 1992). Ik citeer: ‘Sinds die dag heb ik de tocht naar die achter de huizen van het Rapenburg verborgen weelderige tuin vele tientallen keren gemaakt. In alle seizoenen en onder alle weersomstandigheden. Vanaf de glazige witzilveren bloei van de knikkende vogelmelk tot aan de berijpte kilte van de winterse tovertuin.‘ Het gaat hier over de Hortus in Leiden waar hij met name de Knikkende vogelmelk noemt. Lees verder
Willem van Riemsdijk
Haarlems klokkenspel, Dichtersnarcis en Wilde hyacint bij de Schierstins.
Vaak krijg ik de vraag: is dit nu wel of niet een stinzenplant. Dat zijn niet de eenvoudigste vragen om een duidelijk antwoord op te geven. Lees verder
Stinzenfloratuin Stinze Stiens.
Een voor mij nieuwe methode om in het voorjaar het bodemleven, en daarmee ook de stinzenflora te stimuleren is het gebruik van wat men noemt compost thee. Het idee is dat je een geconcentreerde cultuur van aerobe bodemschimmels en bodembacteriën maakt en die enigszins verdund over de planten of grond versproeit.
Het voordeel van deze methode is dat je met heel weinig uitgangsmateriaal en een beperkte hoeveelheid werk een groot oppervlak zonder al te veel moeite kunt bewerken. Met name voor terreinen van een paar duizend vierkante meter, zoals ons terrein, is dit goed praktisch uitvoerbaar. Lees verder
Willem van Riemsdijk ( Stinze Stiens)
Bonte krokus, Lenteklokjes en op de achtergrond Sneeuwklokjes bij Stinze Stiens
In het stinzenplanten seizoen van 2019 is het thema van de Stinzenflora-monitor: ‘OndersteBoven van Stinzenflora’. Het idee achter dit thema is onder andere om meer aandacht te besteden aan de bodem waarin de stinzenplanten groeien en het beheer van die bodem op een dusdanige manier dat de bodemkwaliteit verbeterd wordt en de stinzenplanten dus ook beter gaan groeien in zo’n optimale bodem. De grond op ons terrein Stinze Stiens is niet al te zware kleigrond. Deze grond is als zodanig niet erg geschikt voor een stinzenplantentuin, maar heeft wel heel veel potentie. Door het organisch stof gehalte van de grond te verhogen en het bodemleven te stimuleren kan er binnen een aantal jaren een hele mooie bodem ontstaan die erg geschikt is voor veel stinzenplanten. Lees verder
© Willem van Riemsdijk
English text see below
Lindenlaantje met Haarlems klokkenspel bij Martenastate. Foto: Stinze Stiens.
Het Haarlems klokkenspel is in meerdere opzichten een heel bijzondere stinzenplant. Lees verder
© Trudy van Riemsdijk-Zandee
‘Waarover spraken zij?’, Dienstboden van dokter Ype Terpstra en zijn vrouw Jetske Terpstra-Abma in Stiens, ca. 1895. Archief W. Y. Sijtsema.
Als we iets willen weten over ons eigen persoonlijk verleden, gaan we graag te rade bij oudere generaties. Wie zat niet graag bij grootvader te luisteren naar zijn verhalen of bij grootmoeder die haar ervaringen vertelde. Mondelinge overlevering is een van de oudste manieren om het verleden levend te houden van generatie op generatie. Zo werd geschiedenis geschreven, ook over heel serieuze onderwerpen. Lees verder
© Willem van Riemsdijk
Afbeelding bij onderwerp: La chasse et la pêche [De jacht en de visvangst] met een vlechtheg, uit: Pierre de Crescens [Petrus de Crescentiis] Les profits champêtres, 1373. Franse vertaling van Opus ruralium commodorum.
